Na današnji dan 1843. godine u Požegi je rođen Josip Eugen Tomić, jedan je od istaknutijih hrvatskih realista, koji stvara pod snažnim utjecajem Augusta Šenoe. U svoje vrijeme bio je izuzetno popularan kod publike.
U Požegi je završio šest razreda gimnazije, zatim se četiri godine školovao na bogosloviji u Zagrebu koju napušta te počinje studirati pravo u Zagrebu i Grazu. Radio je kao državni činovnik i banski savjetnik. Od 1873. do 1879. naslijedio je Šenou na položaju dramaturga Hrvatskog zemaljskog kazališta u Zagrebu, te bio član kazališnog odbora.
.Prvo mu je objavljeno djelo zbirka ljubavnih pjesama Leljinke (1865). Veći uspjeh kod publike, zbog aktualne teme (okupacija Bosne) postiže ljubavno-avanturističkim romanom Zmaj od Bosne (1879). Stvarajući u tzv. Šenoinom dobu, Tomić se drži šenoinske tehnike pripovijedanja, primjerice historijske vjerodostojnosti, ali ostaje u sjeni Šenoe. I kasniji su mu historijski romani (Kapetanova kći, 1884; Emin-agina ljuba, 1888; Udovica, 1891; Za kralja – za dom, 1894-95) pod utjecajem Šenoe. Nakon Šenoine smrti dovršio je njegovu Kletvu. Potkraj života napisao je roman Melita (1899), koji je predstavljao značajnu novost na ondašnjem hrvatskom književnom “tržištu” i prvi je društveni realistički roman u hrvatskoj književnosti, kritika višeg građanskog sloja. Za života bio je jako popularan zbog svojih historijskih romana, da bi ga se potom uglavnom smatralo za epigona, ali Tomića se danas drži vrijednim upravo zbog inovativnosti Melite.
Napisao je u to doba popularni pučki igrokaz Barun Franjo Trenk (1880), te nešto dorađeniju komediju karaktera Gospodin tutor (1884). Najvažnije Tomićevo dramsko djelo je političko-satirička komedija Novi red (1882), uperena protiv Bachova apsolutizma, ali posredno i suvremenih političkih zbivanja zbog čega je praizvedena tek u vrijeme pada austrougarske monarhije 1918. godine. Pučka drama Pastorak (1891) prva je drama u hrvatskoj književnosti u kojoj se selo ne obrađuje idilično, nego kritički, dok je njegovo posljednje dramsko djelo povijesna tragedija Veronika Desinićka (1903).
Izvor: Gradska knjižnica Požega
